Laatste training van het jaar

In het nieuw gestoken (www.doltcini.be) ben ik vandaag erop uit getrokken voor de laatste training van het jaar. Ik wou er 3u rustige duurtraining van maken op de fiets maar de regen en wind hebben er anders over beslist.
Ik trok wind-op naar de zwalm streek met de bedoeling van wat heuveltjes te doen met zeker de Berendries maar na een uur was ik al verkleumd van de wind en regen.

Bovendien was de Berendries nog steeds onderbroken. Qua hartslagen was er dan al lang niets meer te controleren en reed ik maar terug naar huis.
Toch een dikke 60km gebold, niet slecht voor de laatste training van het jaar.

Bij deze wens ik iedereen een gelukkig nieuwjaar en geef er een lap op in 2014 !

Feest ze !

Tom

Back from outer space

Ow zekers, meer dan een maand geleden dat ik nog iets schreef.
En dat was niet vreemd gezien de drukke maand die ik achter de rug had. Zeer veel gewerkt maar sporten werd op de 'back-burner' geplaatst. Gelukkig zijn we maar december en hebben we nog tijd om ons klaar te stomen.
Een kleine 2 weken terug een beetje de draad opgepikt om het nieuwe jaar met een zekere basis te kunnen starten.

De laatste 7 dagen zal ik opnieuw rond de 10u training uitkomen. Allez, training, het voorbije weekend ook aan 2 wedstrijden deelgenomen. De ene al wat ludieker dan de andere. De eerste was de kerstcross op de atletiekclub van de kinderen, het clubkampioenschap cross. Als ouders mochten we meedoen aan de 1700m. Een vieze afstand. Want 1700 is gewoon alles uit de kast. De start was veel te snel, ik zou beter eens naar mijn eigen raad luisteren en in het begin beter doseren. Heb me goed geamuseerd, door een lange opwarming toch een beetje training kunnen doen en dan doodgaan op de 1700. Veel te snel voor mij. Ik ben meer voor de lange afstand en al zeker als je al een paar maanden enkel basisconditie probeert op te bouwen.

Zaterdag volgde dan de Santa Run in Antwerpen, samen met triatlonmaatje Marcel en echtgenotes. daar primeerde het plezier, eten en vooral drinken. Ons doel was ook om ons idool Luc Van Lierde te ontmoeten en om wat tips te vragen.
Dan krijg je eens de kans om met een legende als Luc VL te praten, sta je toch wel verkleed als kerstman zeker !
Maar supersympathiek die Luc, en nog steeds zeer fit.
Op onze vraag voor de supertip die ons in Kona moet brengen was het antwoord even kort als veelzeggend: Minder drinken ! Laat ons nu net 2 jeneverkes besteld hebben :-)

Zeer plezant daar in Antwerpen, 6000 verklede kerstmannen, vrouwen, kerstbomen en nog meer geinigs. De tijd was weer niet van belang, 32 minuten met enkele wandelintermizzo's  was eigenlijk nog niet zo slecht. Ik denk trouwens dat ik mijn vorige tijd met ongeveer 15 minuten verbeterd heb :-)

Gisteren dan 2,5u gebold in winderige omstandigheden en vandaag 11k gelopen in ronduit stormachtige omstandigheden.

Bottom line: we're back on track en laat de feestdis nu maar komen.

Merry Christmas !

Mistig

Morning yall !

een paar goede trainingsdagen achter de kiezen.
Woensdag in moskou een degelijke 3200m gezwommen. Eigenlijk 2 keer een sessie van 1600m die bestond uit 200m inzwemmen, 20 X 50m techniekdrills, 150 loszwemmen, 150 benen, 100 uitzwemmen. Geen problemen hiermee, en in de tweede serie zwom ik zonder verval. Ditmaal kon ik mijn training volbrengen hoewel ik toch weer een onvoorziene omstandigheid tegenkwam: ditmaal moest ik van 'lane' veranderen vanwege the Moscow Theatre group. Die hadden namelijk de lane gereserveerd. The Moscow pool is like a box of chocolates, you never know what you gonna get :-)

Donderdag verplicht dagje rust want ik reisde terug naar huis.

Gisteren dan maar twee deftige trainingen uit de mouw geschud. Een uurke LSD - extensief fietsen ( dat mocht op de rollen maar omdat het perfect weer was heb ik buiten gefietst) en 's avonds 14km extensief gelopen.

Vanmorgen voor dag en dauw opgestaan om te gaan fietsen. De dauw of mist is nooit opgetrokken waardoor ik 50km gebold heb in miezerige omstandigheden. 10 minuutjes kracht ingebouwd.

Morgen nog eens een 10km lopen en dan naar de cross van mijn zoon Gilles gaan zien in Deinze.

Nog een nieuwtje, de planning van 2014 is wat aangepast in funktie van de IM Nice. Er zal geen marathon gelopen worden in het voorjaar maar wel een halve triatlon. Dit zal de Marshman worden op 10 mei. Deze wedstrijd heeft plaats in Lydd net over het kanaal.  We nemen deel met de meeste atleten van tritraining die ook de IM Nice doen.


Slukes,

Overmoed

Te lang na mijn vorig bericht.

Nochtans niet stilgezeten. Veel gewerkt en een zeer mooie start in November gemaakt met de trainingen. Zelfs zonder toegang tot een fiets slaagde ik toch om consistent rond de 8 à 9 uren te trainen per week. Vooral de zwemtrainingen zijn me bijgebleven. Die draaien zo rond de 3km per sessie met een mooie variatie aan volume en techniek. Looptrainingen tot 13km zijn vlot verteerbaar en ook de trage LSD trainingen gaan beter.

Toen ik vorige week plots een aantal dagen thuis was, kon ik niet aan de verleiding weerstaan om op een uitnodiging van een enthousiaste wielrenner in te gaan om de volgende dag mee te rijden met een groepje. Tegen beter weten in, en met als langste tocht tot hier toe 60km dit alles zeer rustig, en door toedoen van een pint te veel, hapte ik toe. Overmoed. Ik ging me toch niet laten kennen zeker, of wel ?

De volgende dag: Wind. Waaier. Zwaar. Ik te zwaar. Ego terug daar waar het thuishoort. Confronterend. Hoopvol. Bevestiging.

Deze woorden vatten samen wat die rit was. Een tocht van 100km en 600 hoogtemeters die met een gemiddelde van 28,5 werd afgewerkt. Natuurlijk was dit veel te vroeg om mee te doen. Natuurlijk ging ik me niet laten kennen en zomaar meedrijven in het wiel. Toen ik me nog fris en monter voelde (Bevestiging van de basisconditie en nut van de trainingen tot dusver), kon ik in Wannegem niet aan de verleiding weerstaan om samen met iemand anders kop te doen op een kasseistrook van zo'n 3km. Wind op de snoet en daveren maar. Hartslagmeter zal ik straks wel checken. 30km/u en zowaar zijn er enkelen die het wiel moeten lossen. Of is het ter bescherming van de carbon fietsen en wielen dat ze een tandje terugschakelen. Ik ben diep geweest. Te diep blijkt achteraf. De polar toont dat ik 189 hartslag had (ofwel 103% van mijn maximale hartslag) Voila kheb mij niet laten kennen.

Als ik 10km verder weer op kop kom, op de baan naar Anzegem, zit de wind weer op de kop. De bovenbenen lopen vol en vanaf dan is het vat af.
Ik moet me handhaven in de wielen en probeer me uit de wind te zetten. Bij elke helling wordt ik nu geconfronteerd met mijn gewicht en beperkte aantal kilometers op de fiets. En laat ons nu net de heuvelzone rond Ronse zijn binnengereden. Een mooie confrontatie met de realiteit. Iemand die 2 jaar langs niets gedaan heeft en te veel weegt, kan niets gaan zoeken bij een peloton goed getrainde renners.
En toch is er ook hoop, enerzijds de bevestiging dat tot hier toe de trainingen vruchten afwerpen. Ik zou anders nooit 100Km kunnen rijden aan dat gemiddelde. Anderzijds zijn we ook nog maar November, heb misschien 10 keer op de fiets gezeten sinds juli. Het had nog veel veel slechter gekund. Trouwens de recuperatie mocht er ook zijn.

Dus, dank voor de reality check. Back to work nu. Basis verder opbouwen, en zoals de coach zei: Geen koning op de training maar keizer op de wedstrijd.

Maar afspraak toch eens in februari of maart :-)

Slukes,

De teek van de week

Net een leuk en actief weekend achter de rug. Met de atletiekclub waar de kinderen atleetje zijn en mama en papa jogger, hebben we vorig weekend deelgenomen aan de Familiestage in het Bloso centrum van Herentals. Waarlijk een geweldige locatie met zeer veel faciliteiten. We verbleven in het Bloso Sporthotel en werden continu bezig gehouden met sportieve en extra-sportieve activiteiten. Onder het thema 'Helden van Vroeger en Nu' maakten we deel uit van de 'MegaMindy' ploeg.

We wonnen de quiz, de kinderen amuseerden zich kostelijk tijdens de verkleedparty (waar yours truly en Anja zich in Fred Flintstone en Wilma hadden vermomd) en ook op sportief vlak lieten we onze beste kant zien. Zo staat het clubrecord fietsbandslingeren vanaf nu op naam van, jawel, mezelf :-)
Met 30m90 kwam er niemand meer over.
Ook het verspringen lukte aardig met 4m50 met beperkte aanloop. Het achterwaarts medecin-bal werpen was niet al te slecht.
Toen moest het moment de gloire nog komen toen we als B-ploeg aan de estafette moesten deelnemen. 50-100-200-300-400 aflossing op de atletiekpiste en ik werd aangeduid als slotloper, 400m dus. De discipline van de Borlees. Nog nooit gedaan in mijn leven.
Ik nam de stok, of nee het zwembandje (!!) :-), over als derde loper met ongeveer 50m achterstand op loper 2, zo een jonge snaak. Ik schoot als een pijl uit een boog vooruit en na 200m had ik de achterstand goedgemaakt, maar ik zat ook compleet kapot. Ik ben nog 100m in de slipstream van mijne maat blijven lopen en dan in de laatste rechte lijn alles op een verschroeiende eindspurt gezet. Mijne maat had hetzelfde plan en gedurende 50m bleven we nek aan nek. Benen liepen vol, armen liepen vol en toch doorgezet en uiteindelijk met 5m voorsprong de tweede plaats bemachtigd. Yes ! Spijtig dat ik mijn tijd niet heb gemeten want ik voelde wel dat ik zeer snel (voor mijn doen) liep.
Zeer moeilijke discipline die 400m, 1 langgerekte sprint.
De rest van het weekend werd gevuld met een bos-spel, schaatsen, zwemmen, 22km fietsen met proeven, en af en toe een versnaperingske in de vorm van een goudgeel pintje bier :-) Dit alles in een geweldig goed gezelschap. Goe gelachen.

Echt een aanrader en de plannen worden gesmeed om binnenkort terug te keren en de talrijke mountainbike routes uit te proberen.
Enig minpuntje was dat ik op een slinkse manier gebeten werd door een teek tijdens het bosspel, venijnig beestje maar zonder gevolgen momenteel. Fingers crossed.

Laat ons zeggen dat ik een aktieve rustperiode achter de rug heb en gisteren terug de draad opgepakt met 12km LSD lopen en vandaag opnieuw een zwemtraining met 30min test. Ik zwom nu 50m meer dan vorige keer, en nog 600 in- en uitzwemmen.

consistentie

De laatste 10 dagen weer niet mogen klagen:

- van het weer: 3 dagen geleden in T-shirt en korte broek om 10u 's morgens gaan lopen met vrouwlief, bij zo'n 20 graden. Trouwens Anja zit na 2 maanden consistent trainen ook al aan duurlopen van 12km !

- van het werk: veel werk, druk, maar da's goed zeker. Verschillende nieuwe projecten staan in de steigers.

- van de sport: consistentie is het codewoord. De coach schroefde de arbeid wat op, zodat ik op een bepald 5 dagen zo'n 36lm gelopen had. Zwemmen en fietsen lukt ook aardig en het gewicht is zuidwaarts aan het gaan. 

Ik ben nu 3 maanden aan het trainen en zie toch wel de vooruitgang. 

Ik heb een countdown-klok tot Ironman Nice bijgevoegd aan de site.

Enkel door de zware agenda en wat nachtwerk, heb ik al 2 opeenvolgende zero-dagen genoteerd.

Hopelijk komt daar vandaag verandering in, verrassend hoe snel trainen verslavend kan zijn.

Vandaag een nieuw paar loopschoenen afgeschaft zodat ik kan afwisselen. Runner's Lab in Gent is mijn voorkeur als loopwinkel. Veel keuze en deskundige uitleg. Allez sponsoring is welkom he :-)

Wou eerst de Newton schoenen aanschaffen maar ben uiteindelijk bij de Mizuno Wave Rider uitgekomen, licht, neutraal en breed. Goede herinneringen aan die schoenen want heb er mijn eerste marathon mee gelopen.

Bij wijze van experiment ook eens de Overstims Gatosport gekocht, een sport-voedingscake. Evaluatie volgt.

Kona !

Hier zijn we weer na een tijdje.

Heb veel moeten werken en heb zowat het hele voormalige oostblok gezien denk ik. Vooral de passages in Baku (het nieuwe Dubai ??), Astana (Kazachstan) en Perm (Rusland) zijn me bijgebleven. Ik kon nog steeds mijn opgegeven trainingen volbrengen ... tot 3 dagen geleden. Toen lag ik in het olympische zwembad zo een 30 min te zwemmen toen men omriep dat iedereen zich mocht gaan wassen want de russische olympische synchroonzwemploeg had het bad nodig.
In Belgie moogt ge u gaan wassen omdat er een bus schoolkinderen gestopt is, in Moskou is dat net iets anders :-)
Behalve tegenwoordig in het zwembad van Zottegem: op dinsdag en donderdag kan je van 10u30 tot 12u baantjes trekken. Goed gezien en in dank aanvaard.
Schoon volk trouwens die synchroonzwemsters ;-)

Ook nog wat russisch geleerd. Blijkt dat het russische woord voor atleet ....'sportsmen' is.

Dus de training van een uur werd er eentje van 30 min.
De dag erna in Perm niets kunnen doen, wegens nul komma nul faciliteiten en ronduit gevaarlijk om op straat te lopen. En gisteren dan een lange vlucht met veel wachttijd en 5u tijdsverschil hebben de nodige tol geëist. Bij aankomst in het hotel in Londen een blikje Heineken opengetrokken en naar de livestream van Kona beginnen zien.

Kijk eens in de rechtse kolom naast mijn blogsels, daar voorspel ik reeds op vrijdag winst voor Fre Van Lierde, in dank door hem aangenomen door mijn tweet te favoriten.

Mede-Ironman en bloglezer M uit NL had mij door toen ik hem sms-te dat ik tijdens de reclame blokken van de uitzending snel nog wat core-stability oefeningen deed. 'Bier naar de huig tillen is geen oefening !' stuurde hij terug :-)
Heineken drinken vergt wel enige oefening lijkt me ...

Bon na een nacht en een morgen livestream blij met onze nieuwe Belgische wereldkampioen Ironman, Frederik Van Lierde, en een knappe achtste plaats voor Bart Aernouts, tot voor enige jaren duatleet.
Ironman Nice blijkt een goede waardemeter en voorbereiding voor Kona, aangezien beide heren er vorige zomer 1 en 2 waren. Hetgeen mij naadloos bij mijn conclusie brengt: Kona is de nieuwe droom. Voor eventjes toch :-)
Het is toch geweldig inspirerend om die atleten te zien samenkomen in het middelpunt van de triatlonwereld. Prachtig om zien. Daar merk je dat triatlon en zeker de lange afstandsversie werkelijk een way of life is.
Graag zou ik de inspiratie van Kona in een flesje kunnen gieten en er af en toe een slokje van nemen, ongetwijfeld komen dan de stoutste dromen uit.

Nog een pronostiekje ? Volgend jaar hebben we een volledig Belgisch podium: Vanhoenacker, Van Lierde, Aernouts. Volgorde nog te bepalen.
Zal yours truly er ooit zijn opwachting maken ? Wie weet, zo goed werkt mijn glazen bol nu ook weer niet.
Ik zal eerst maar eens beginnen met de volgende training: 10 k lopen.

En mocht het niet lukken, misschien kan ik dan in Zottegem een synchroonzwemploegje oprichten ?

Slukes

traag, trager, traagst

Naast een enorm drukke periode waarin ik veel moet werken, examens doen enz was het deze week ook de eerste echte trainingsweek met tritraining.be
Het begon al goed, want de eerste training heb ik niet kunnen doen :-)

Ik heb 5 sessies gekregen deze eerste week, die op dinsdag begon. 3 keer lopen, 1 keer fietsen en 1 keer zwemmen.

En alles onder het motto: traag, trager, traagst ! Ik trainde ervoor te snel en zo mag ik nu mijn fietstraining doen aan hartslag 125 of minder en lopen 135 of minder. Bij fietsen lukt dat goed, bij lopen minder.

De fietstraining verliep volgens plan, 63km aan die lage hartslag en toch 90 toeren per min trapfrequentie.
Bij de zwemtraining moest ik dan ook een 30min test doen, zoveel mogelijk meters zwemmen in een half uur. Ik wist niet wat ik moest verwachten en was eigenlijk wel blij met 1475m, net geen 2'/100m . Daar kan ik nu aan beginnen werken om die basissnelheid omhoog te krijgen, maar ik nog maar pas herbegonnen dus ik ben wel tevreden met die test.

Het lopen is wat moeilijker omdat ik steeds de natuurlijke neiging heb om sneller te gaan lopen, maar dan gaat de hartslag de hoogte in. Dus ik beperk me dan steeds en loop tussen de 5'50 en 6'30 per km afhankelijk van de helling waarop ik loop.

Maar het is nu wel zo dat ik de rustige trainingen goed verteer.

Morgen laatste training van de eerste week, 10km met 2km sneller.

Slukes

Op de plaats, klaar .... Start !

We zijn een goede 15 minuten verwijderd van de luchthaven JFK in New York. We dalen naar 10.000 voet als Isabella, onze stewardess voor deze vlucht de cockpit binnenkomt. 'Captain, ruiken jullie ook die verbrande lucht?' vraagt ze. Net op het moment mijn collega een grapje wil maken en vraagt of ze misschien de koffie heeft laten aanbranden, vult de cockpit zich vanachter mijn stoel met dikke grijze rook. A pilot's worst nightmare. Uit statistieken is gebleken dat de gemiddelde overlevingsperiode met rook/brand aan boord slechts 15 minuten is. Geen tijd te verliezen dus. De bron van de rook lijkt elektrisch van aard te zijn, we zetten onze zuurstofmaskers en 'smoke goggles' op en roepen New York control op met de melding ' mayday mayday mayday' . Checklists worden uitgevoerd en de helft van de elektrische voorziening wordt uitgezet, hetgeen ervoor zorgt dat we zonder flaps moeten landen en zonder de helft van de instrumenten. Het heeft effect want de rook mindert. We krijgen prioriteit in JFK en landen terwijl de hulpdiensten standby staan. De landing gebeurt zonder problemen en we komen op de startbaan tot stilstand.

'Prima jongens' hoor ik van achter mijn stoel. Het is John, onze sim-instructor die voor de gelegenheid ook de identiteit van Isabella aannam voor deze levensechte oefening. Ik ben namelijk in Burgess Hill , engeland voor mijn 6 maandelijkse training en examen in de simulator. Maandag doe ik een examen dat zal beslissen of ik de volgende 6 maanden mijn beroep mag uitoefenen. Verschillende noodscenarios passeren de revue zodat ze op een ordelijke manier kunnen aangepakt worden mochten ze zich in het echte leven voordoen.

Een beetje druk dus de laatste dagen.
Qua training blijf ik consistent bezig en ken ik nu al enkele weken met slechts 1 rustdag per week. De echte voorbereiding of start van de training begint nu maandag. Morgen zal ik van de coach mijn paaketje van eerste trainingen krijgen. Vorige week deed ik reeds een lactaattest, die me de juiste hartslagzones moet opleveren. Het bleek dat ik toch te snel trainde, of te traag. Het is maar hoe je het bekijkt :-) te snel voor extensief, te traag voor intensief. Ik kreeg dus huiswerk mee en dat is om een maand het zeer rustig qua intensiteit te doen zonder naar de snelheid te kijken. Ik ga dus brede fundamenten leggen. Speed is icing on the cake, but I don't have a cake yet !

Benieuwd dus wat de de coach voor me in petto heeft. Ik ben alvast klaar voor deeche start van mijn Ironman Nice training :-)

Slukes

No way back

Weer een weekje achter de rug.

Vorige zondag had ik de kans om naar het wereldkampioenschap kwarttriatlon te gaan zien in Hyde Park, Londen. In de voormiddag traden de agegroupers aan en in de namiddag de elites bij de mannen.
Bij de agegroupers waren er geen belgen te bespeuren. Heeft dat te maken met de federaties of dergelijke ?

Ik supporterde in de namiddag voor Simon De Cuyper die een mooie 15de plaats wegkaapte op een dikke minuut van Gomez, die op de meet Johnny Brownlee klopte. Alistair Brownlee kwam er niet aan te pas, wegens een achilles-blessure. De omstandigheden waren gezien de periode, zwaar te noemen, veel wind, koud, en regen.

Vorige week was een rust week, maar ik deed toch 8 trainingen, met zelfs 3 op 1 dag in Tel Aviv. Ik begon met 3,5km blootsvoets lopen op het strand, dat zou de voorvoetlanding moeten stimuleren, maar in mijn geval leverde het 2 blaren op. In de namiddag zwom ik 2km en 's avonds liep ik nog eens 5km.

Donderdag kon ik niet trainen wegens een lange vlucht van Tel Aviv naar Londen en een treinrit van Londen naar huis.

Met nog een weekje in september te gaan heb ik toch al 100 km gelopen en aangeknoopt met fietsen en zwemmen. Ik train nu terug 2 maanden, en hoewel er nog veel werk is, heb ik mijn lichaam klaargemaakt voor verdere trainingsarbeid.

We zijn ten huize Verbruggen ook volledig in de ban van lopen en superfoods! Zo loopt mijn echtgenote Anja nu reeds 6 weken minstens 3 tot 5 keer in de week, tot 6km per training. Knap! Zoon Gilles loopt of fietst dan mee en op de kortere afstanden loopt dochter Laure-Lise ook al eens mee. De kids zitten bovendien op atletiek.

Sinds ik het boek Born To Run van Christopher McDougall las - hetgeen ik iedereen kan aanraden -  zoek ik steeds meer info naar ultraruns, superfoods en looptechniek. Zo hebben we thuis vandaag onze eigen Red Bull drink gemaakt, 'Iskiate' genaamd. Iskiate of chilled chia is een drank die wordt gemaakt door de Tarahumara stam die in de Sierra Madre - Mexico wonen. De Tarahumara of running people lopen afstanden tot 430 mijl ( 660 km).  Non-stop !!!! Iskiate wordt gemaakt van Chia zaden die worden opgelost in water en aangelengd met limoensap en suiker of honing. Die zaadjes zitten boordevol proteïnen, omega 3 en 6, magnesium, ijzer, zink en dergelijks meer. Het enige minpuntje is dat de zaden water opslorpen en dus na 10 minuten weken lijken op kikkerdril :-)

Morgen staat de eerste lactaattest bij Stefaan op het programma, maar het grootste nieuws van de dag is:

Ik heb me zonet ingeschreven voor de Ironman van Nice op 29 juni 2014 !

No way back :-)

Slukes

Drukke week

Wat een week is het geweest.  Dinsdag vertrokken in Londen en vandaag terug aangekomen in Londen. Maar ondertussen zijn Riga, Moskou, Odessa en Kefalonia de revue gepasseerd. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ik spijtig genoeg 1 extra zero-dag heb moeten noteren.

Gisteren in Kefalonia op karakter een uurtje sporten kunnen doen, bestaande uit 40 minuutjes zwemmen in het hotel-zwembad, net toen er een onweertje losbrak, en erna nog eens 4,5km gelopen, iets sneller dan gewoonlijk.

Toertje rond hotel in Kefalonia, op een boogscheut van de luchthaven

Knap eiland trouwens, ben er wel maar 20u geweest maar het liet een mooie indruk na. Zie ook de film 'Captain Corelli's Mandolin' voor het waargebeurde verhaal op dit eiland. Voor de geïnteresseerden, hotel Aristos Village zeer aan te raden.

Vandaag kon ik nog net voor het donker werd een derde looptraining doen, in Londen, met daarin loopscholing drills en 3 x de beklimming van Primrose Hill. Weeral goed voor 7,5km.

Primrose Hill en Regents Park in Londen

Maar de beste herinnering hield ik deze week over aan een puur geïmproviseerde urban trail run in Riga. Ik vertrok op goed geluk uit het hotel en het werd een mooie ontdekkingstocht die me langs de rivier bracht en door het oude centrum. Ik lette niet op snelheid of hartslag maar werd opgeslorpt door de stad. Een aanrader. Goed voor 8,2km

Urban trail in Riga

Morgen doe ik mijn vierde looptraining van de week en dan volgt weer een weekje van relatieve rust.

Voor de rest kan ik ook melden dat ik de knoop heb doorgehakt en volgend seizoen bij Tritraining.be zal trainen en triatlonnen en dat onder de hoede van coach Stefaan !

Slukes,

3 parken

Vandaag het einde van week 2 van de 2 cyclus. Ik was vrij vandaag in Londen en dus besloot ik om mijn lange trage run langs 3 parken doen.

Het begon in St James Park (helemaal rechts) om zo langs de onderkant van The Green Park en Buckingham Palace naar Hyde Park te lopen (het grootste). Dan tegenwijzerzin de omtrek van het park gevolgd langs een concert van BBC radio2 en The Serpentine. Dit was een jaar geleden het parcours van de olympische triatlon. Er is trouwens deze week weer een grote triatlon met volgende week een ITU race als ik me niet vergis.

Terug langs de bovenkant van The Green Park, langs het mooie monument voor de Royal Air Force en  dan de training afwerken in het park waar ik begon, vandaar het kleine lusje extra.

Deze training was goed voor 13,2 km. Mooi gecontroleerd gelopen in de lage hartslagzone. Beginnen trainen op 22 juli en nu zeer tevreden dat ik hier al sta. Ik had het niet gedacht toen ik in Turkije eens 30min ging meezwemmen. Ik heb geen last van de trainingen (vorige week 7,5 u met 2x fietsen, 1x zwemmen en 4x lopen) en ik denk dat ik in de fase aangekomen ben dat het lichaam verder kan getraind worden. Maar eerst morgen een dagje rust :-)

Slukes,

плавать

aha , wat een rare titel is dat ?

плавать is russisch voor zwemmen en wordt 'plavatj' uitgesproken. 

Vandaag was de dag dat ik met veel zin voor avontuur richting zwembad in Moskou trok. Niet zomaar een zwembad, maar het olympisch zwembad van 1980. 

Het olympisch zwembad op een regenachtige dag

Dat is niet zo evident. Want je komt er enkel in mits voorlegging van een medisch certificaat dat aantoont dat je geen enge (huid)ziekten hebt.

Nadat ik dat volbracht, had ik in augustus reeds de zwemzak genomen en met certificaat bood ik me aan de deur van het zwembad. 'zakrita' stond er te lezen, hetgeen gesloten betekent. Bij navraag in het hotel bleek dat het zwembad elk jaar in augustus gesloten wordt voor de grote kuis.

Dus nu was ik er weer en dus was het zwemmen geblazen. 

Bij aankomst in het gebouw bleek dat er volgens mij weinig veranderd was sinds 1980. ik begaf me naar het loket waar alle informatie eentalig russisch is (kan ik begrijpen) dus nadat ik m'n certificaat en 300 roebel overhandigd had vroeg ik in m'n beste russisch hoeveel een kastje kost om m'n kledij in op te bergen. Het antwoord: 15u15. Dus tot zover mijn kennis van het russisch. Bleek dat ze me wilde vertellen dat ik om 15u15 binnen mocht gaan. De kastjes zijn gratis. Ik kreeg een plastieken jeton waar 115 op stond.

Daarna ging het richting kleedkamer waar je de keuze moet maken tussen die voor мужчина of женщина. Geen pictogrammekes van vrouwen en mannen, enkel letters. Op goed geluk de eerste de beste deur opengetrokken en jawel ... het was de juiste. мужчина betekent mannen en женщина betekent vrouwen. Dat ge niet vergeet he.

Daar moest ik dan mijn jeton afgeven aan een mevrouw en kreeg ik in ruil een sleutel van een kastje. Omgekleed en dan sleutel terug afgeven. De aandachtige lezer heeft gemerkt dat er inderdaad een madam in de mannenkleedkamer zit om jetons in ontvangst te nemen !

Toen pas kon ik het zwembad betreden. Hieronder de foto van het zwembad. 

Spring en schoonzwembad

Juist, goed opgemerkt weeral, het is het spring- en synchroonzwem-zwembad. 40m lang en 25 breed waardoor in de breedte banen zijn getrokken. Onder de springtoren waren de baantjeszwemmers bezig en aan de andere kant (rechts op de foto) waren een horde kinderen (ik schat ze rond de 6 jaar) bezig met artistiek van de springplank aan het springen. In de banen ervoor lagen meisjes te zwemmen. Op het eerste zicht gewoon baantjes zwemmen totdat de trainster iets riep waardoor de meisjes rugslag deden zonder hun armen uit het water te halen en met verticaal gestrekt been uit het water. Jawatte. 

Bon, mijn training dan. Ik zal ongeveer 2000m gezwommen hebben waarvan 1000m met veel aandacht voor techniek (afslag, okseltik, vingertip, drijven, ...) en dan 10x100m gewoon. Na de 5de serie heb ik dan maar besloten om eens 400m aan een stuk te zwemmen. De schwung kwam er na 200m in waardoor ik wat sneller begon te zwemmen en uiteindelijk 7min53 zwom. Niet te snel ik weet het maar ik heb nu wel een referentie om volgende keer beter te doen. En erbij gezegd dat ik ook niet vollen bak doorzwom. Allez soit, ik had er een goed gevoel bij. 
Zo de training zat er op en ikke voor zeker te zijn van de breedte dat aan de redder gaan vragen: 'skolka metr?' "25" was zijn antwoord...."Het 50m bad ligt hiernaast, in het 25m-bad zwemmen de recreanten en kinderen".

My bad.

okay.... dus daarom dat ik iedereen verschroeiend achterliet. 

50m bad

Eventjes gaan kijken (links van de meest linkse rode vlag op bovenste foto is een deur, de doorgang naar het 50m bad. En daar lag de kruim van het russische zwemmen baantjes te trekken. coaches en trainers, paddles, fins, drinkbussen , ... the whole enchilada.

Volgende keer daar dan maar he.

Daarna in het hotel nog eens wat corestability gedaan en 3km losgelopen. 

Alles goed voor 1u30 training vandaag.

Allez, Dozvidanja en tot de volgende

PS: oh ja, ter illustrate waarom het verkeer in moskou echt verschrikkelijk kan zijn qua files, nam ik 2 dagen geleden deze foto. Zoek de fout.

Planning 2014

Hier zijn we met de rudimentaire planning en ambitie voor 2014.

Bedoeling is om de volgende jaren consistent bezig te blijven en dus vooruitgang te boeken. In 2014 is het hoofddoel de Ironman van Nice. Hier is de ambitie om onder de 11u te gaan.

Om in orde te geraken voor Nice heb ik een parcours uitgestippeld langs een aantal wedstrijden om geprikkeld en gefocused te blijven. Omdat ik veel steun krijg van mijn echtgenote en kinderen vind ik dat we die wedstrijden ook een toeristisch karakter moeten hebben zodat we er allemaal van kunnen genieten.

Om te beginnen ga ik eind oktober of november ergens een 10 mile op basisconditie lopen.

In 2014 staat dit op het programma:

• 6 april: Marathon van Milaan (Parijs als back-up)
• 10 mei: 70.3 Ironman Mallorca
• 29 mei - 1 juni: klimstage Nice - Provence - Mont Ventoux
• 29 juni: Ironman Nice
• September: kwarttriatlon for fun
• Oktober: Marathon van ....? 

Momenteel ben ik ook van plan om van triatlonclub te veranderen, en heb hiervoor met Stefaan van Tritraining een fietstocht gedaan om over de aanpak en club te praten. Het nuttige aan het aangename koppelen heet dat.

Op trainingsvlak heb ik deze week reeds twee keer gefietst en vandaag een rustige 7km gelopen op de loopband in Moskou. Dat ging zeer goed. De moeilijke periode van 'opnieuw beginnen' is achter de rug. Ik voel dat het lichaam goed reageert op de training.

Morgen staat er zwemmen en lopen op het programma.

Slukes

cyclus 2, week 1: check

De eerste week van de tweede cyclus zit er weeral op. 6 trainingen gedaan, met focus op lopen. Nog steeds korte loopjes maar wel gevarieerd.
Ik begin de week met een goede temporun, waarbij het iets sneller mag gaan.
Dan doe ik een training met wat krachtsoefeningen, hetgeen deze week inhield dat ik 5 keer een helling van ongeveer 100m opliep. Gilles volgde met de fiets en deed ook een flinke training.
De derde training is een nuchterloop waarbij na een km of 5, een dosis loopscholing wordt gedaan. Dat zijn gevarieerde loopdrills over een afstand van ongeveer 30m die de looptechniek moeten verbeteren.
Tenslotte doe ik 1 lange trage loop per week waarbij ik de hartslag zo laag mogelijk hou. Vandaag ging ik voor het eerst over de 11km. Snelheid was van geen belang.
Buiten een geblokkeerde tussenribspier heb ik nog geen last van blessures, hetgeen waar ik met mijn hoger gewicht toch wel rekening moet mee houden.
Naast deze 4 looptrainingen ook 1 keer gefietst en kort gezwommen.
Ik doe ook een 3-tal keer rompstabilisatie-oefeningen die voor de loopvorm en zwemhouding moeten zorgen.

Volgende week, trainingen weer beetje opdrijven maar het blijft de bedoeling van het lichaam te laten wennen aan trainingsroutine en opbouwen aërobe basis.

Slukes,

Welkom op mijn blog

Hallo iedereen,

Welkom op mijn nieuwe blog. Mijn vorige blog kan je terugvinden op www.bloggen.be/irondad en had het thema 'the journey from 0 to Ironman'.

Wel dit thema kwam ten einde toen ik in 2011, de Ironman wedstrijd van Regensburg volbracht. Na dit exploot kwam er niet veel meer van sporten op dat niveau mede door toedoen van het opstarten van een eigen zaak. Toch is het moeilijk om iemand die gepassioneerd is door sport en trainen in te binden, en dus nemen we een nieuwe start. En met een nieuwe start, ook ineens een nieuwe blog.

Ditmaal zal het de 'Tales of a traveling Ironman' beschrijven. Wie weet eindigt de reis ooit wel eens ergens op een eilandje in de Stille Oceaan, in een plaatsje met de naam Kona ?  :-)

Na twee jaar relatieve inactiviteit, kwamen de kilootjes er vlotjes bij en is er nog weinig te merken van de vorm die ik in Regensburg etaleerde.

En hoewel ik de nodige ambitie had om te herstarten, ontbrak het me steeds aan de moed om de schoenen aan te trekken en te beginnen lopen.

Tot een aantal toevallige ontmoetingen me over de streep trokken. Ik zat bv. op een van mijn 'positioning flights' in een vliegtuig naast Simon De Cuyper (olympische triatleet) en hoorde hem praten over zijn voorbereiding. Ik begon weer blogs te lezen van andere triatleten zoals www.bloggen.be/norbert1948 en christophetriatleet.blogspot.be.

Maar het strafste was toen ik Marcel ontmoette op 'all-in' vakantie :-s in Turkije. Marcel is een nederlandse multiple Ironman die met z'n gezin naast ons aan het zwembad lag. De triatlon-talk kraan werd vol open gedraaid en de kids en ladies konden het ook goed met elkaar vinden. Het kwam zelfs zo ver dat ik me liet verleiden om m'n logge lijf in zee te heisen voor een klein half uurtje open water zwemmen. Marcel vol met de handrem op en ik lekker ver boven de verzuringsgrens :-)

Maar de eerste training was een feit.

Nu een dikke maand later heb ik al een eerste trainingscyclus achter de rug ( 3 weken opbouwen en 1 weekje rust), begint de broek iets minder te spannen en worden de ruwe plannen gesmeed voor grootse daden !!!!

Om maar ineens met de deur in huis te vallen is het hoofddoel van 2014 niets meer of minder dan de Ironman van Nice op 29 juni. Astemblief ! 

Nog welgeteld exact 10 maanden voorbereiding voor de boeg.

De planning wordt verder verfijnd, daarover later meer, en het helpt dat ook de andere gezinsleden sportief voor de dag komen. Zo doen beide kids aan atletiek en loopt ook vrouwlief haar kilometertjes.

Er zijn nog andere organisatorische veranderingen op til, maar daarover binnenkort meer.

In tussentijd,

Slukes en train ze,