Op de plaats, klaar .... Start !

We zijn een goede 15 minuten verwijderd van de luchthaven JFK in New York. We dalen naar 10.000 voet als Isabella, onze stewardess voor deze vlucht de cockpit binnenkomt. 'Captain, ruiken jullie ook die verbrande lucht?' vraagt ze. Net op het moment mijn collega een grapje wil maken en vraagt of ze misschien de koffie heeft laten aanbranden, vult de cockpit zich vanachter mijn stoel met dikke grijze rook. A pilot's worst nightmare. Uit statistieken is gebleken dat de gemiddelde overlevingsperiode met rook/brand aan boord slechts 15 minuten is. Geen tijd te verliezen dus. De bron van de rook lijkt elektrisch van aard te zijn, we zetten onze zuurstofmaskers en 'smoke goggles' op en roepen New York control op met de melding ' mayday mayday mayday' . Checklists worden uitgevoerd en de helft van de elektrische voorziening wordt uitgezet, hetgeen ervoor zorgt dat we zonder flaps moeten landen en zonder de helft van de instrumenten. Het heeft effect want de rook mindert. We krijgen prioriteit in JFK en landen terwijl de hulpdiensten standby staan. De landing gebeurt zonder problemen en we komen op de startbaan tot stilstand.

'Prima jongens' hoor ik van achter mijn stoel. Het is John, onze sim-instructor die voor de gelegenheid ook de identiteit van Isabella aannam voor deze levensechte oefening. Ik ben namelijk in Burgess Hill , engeland voor mijn 6 maandelijkse training en examen in de simulator. Maandag doe ik een examen dat zal beslissen of ik de volgende 6 maanden mijn beroep mag uitoefenen. Verschillende noodscenarios passeren de revue zodat ze op een ordelijke manier kunnen aangepakt worden mochten ze zich in het echte leven voordoen.

Een beetje druk dus de laatste dagen.
Qua training blijf ik consistent bezig en ken ik nu al enkele weken met slechts 1 rustdag per week. De echte voorbereiding of start van de training begint nu maandag. Morgen zal ik van de coach mijn paaketje van eerste trainingen krijgen. Vorige week deed ik reeds een lactaattest, die me de juiste hartslagzones moet opleveren. Het bleek dat ik toch te snel trainde, of te traag. Het is maar hoe je het bekijkt :-) te snel voor extensief, te traag voor intensief. Ik kreeg dus huiswerk mee en dat is om een maand het zeer rustig qua intensiteit te doen zonder naar de snelheid te kijken. Ik ga dus brede fundamenten leggen. Speed is icing on the cake, but I don't have a cake yet !

Benieuwd dus wat de de coach voor me in petto heeft. Ik ben alvast klaar voor deeche start van mijn Ironman Nice training :-)

Slukes

No way back

Weer een weekje achter de rug.

Vorige zondag had ik de kans om naar het wereldkampioenschap kwarttriatlon te gaan zien in Hyde Park, Londen. In de voormiddag traden de agegroupers aan en in de namiddag de elites bij de mannen.
Bij de agegroupers waren er geen belgen te bespeuren. Heeft dat te maken met de federaties of dergelijke ?

Ik supporterde in de namiddag voor Simon De Cuyper die een mooie 15de plaats wegkaapte op een dikke minuut van Gomez, die op de meet Johnny Brownlee klopte. Alistair Brownlee kwam er niet aan te pas, wegens een achilles-blessure. De omstandigheden waren gezien de periode, zwaar te noemen, veel wind, koud, en regen.

Vorige week was een rust week, maar ik deed toch 8 trainingen, met zelfs 3 op 1 dag in Tel Aviv. Ik begon met 3,5km blootsvoets lopen op het strand, dat zou de voorvoetlanding moeten stimuleren, maar in mijn geval leverde het 2 blaren op. In de namiddag zwom ik 2km en 's avonds liep ik nog eens 5km.

Donderdag kon ik niet trainen wegens een lange vlucht van Tel Aviv naar Londen en een treinrit van Londen naar huis.

Met nog een weekje in september te gaan heb ik toch al 100 km gelopen en aangeknoopt met fietsen en zwemmen. Ik train nu terug 2 maanden, en hoewel er nog veel werk is, heb ik mijn lichaam klaargemaakt voor verdere trainingsarbeid.

We zijn ten huize Verbruggen ook volledig in de ban van lopen en superfoods! Zo loopt mijn echtgenote Anja nu reeds 6 weken minstens 3 tot 5 keer in de week, tot 6km per training. Knap! Zoon Gilles loopt of fietst dan mee en op de kortere afstanden loopt dochter Laure-Lise ook al eens mee. De kids zitten bovendien op atletiek.

Sinds ik het boek Born To Run van Christopher McDougall las - hetgeen ik iedereen kan aanraden -  zoek ik steeds meer info naar ultraruns, superfoods en looptechniek. Zo hebben we thuis vandaag onze eigen Red Bull drink gemaakt, 'Iskiate' genaamd. Iskiate of chilled chia is een drank die wordt gemaakt door de Tarahumara stam die in de Sierra Madre - Mexico wonen. De Tarahumara of running people lopen afstanden tot 430 mijl ( 660 km).  Non-stop !!!! Iskiate wordt gemaakt van Chia zaden die worden opgelost in water en aangelengd met limoensap en suiker of honing. Die zaadjes zitten boordevol proteïnen, omega 3 en 6, magnesium, ijzer, zink en dergelijks meer. Het enige minpuntje is dat de zaden water opslorpen en dus na 10 minuten weken lijken op kikkerdril :-)

Morgen staat de eerste lactaattest bij Stefaan op het programma, maar het grootste nieuws van de dag is:

Ik heb me zonet ingeschreven voor de Ironman van Nice op 29 juni 2014 !

No way back :-)

Slukes

Drukke week

Wat een week is het geweest.  Dinsdag vertrokken in Londen en vandaag terug aangekomen in Londen. Maar ondertussen zijn Riga, Moskou, Odessa en Kefalonia de revue gepasseerd. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ik spijtig genoeg 1 extra zero-dag heb moeten noteren.

Gisteren in Kefalonia op karakter een uurtje sporten kunnen doen, bestaande uit 40 minuutjes zwemmen in het hotel-zwembad, net toen er een onweertje losbrak, en erna nog eens 4,5km gelopen, iets sneller dan gewoonlijk.

Toertje rond hotel in Kefalonia, op een boogscheut van de luchthaven

Knap eiland trouwens, ben er wel maar 20u geweest maar het liet een mooie indruk na. Zie ook de film 'Captain Corelli's Mandolin' voor het waargebeurde verhaal op dit eiland. Voor de geïnteresseerden, hotel Aristos Village zeer aan te raden.

Vandaag kon ik nog net voor het donker werd een derde looptraining doen, in Londen, met daarin loopscholing drills en 3 x de beklimming van Primrose Hill. Weeral goed voor 7,5km.

Primrose Hill en Regents Park in Londen

Maar de beste herinnering hield ik deze week over aan een puur geïmproviseerde urban trail run in Riga. Ik vertrok op goed geluk uit het hotel en het werd een mooie ontdekkingstocht die me langs de rivier bracht en door het oude centrum. Ik lette niet op snelheid of hartslag maar werd opgeslorpt door de stad. Een aanrader. Goed voor 8,2km

Urban trail in Riga

Morgen doe ik mijn vierde looptraining van de week en dan volgt weer een weekje van relatieve rust.

Voor de rest kan ik ook melden dat ik de knoop heb doorgehakt en volgend seizoen bij Tritraining.be zal trainen en triatlonnen en dat onder de hoede van coach Stefaan !

Slukes,

3 parken

Vandaag het einde van week 2 van de 2 cyclus. Ik was vrij vandaag in Londen en dus besloot ik om mijn lange trage run langs 3 parken doen.

Het begon in St James Park (helemaal rechts) om zo langs de onderkant van The Green Park en Buckingham Palace naar Hyde Park te lopen (het grootste). Dan tegenwijzerzin de omtrek van het park gevolgd langs een concert van BBC radio2 en The Serpentine. Dit was een jaar geleden het parcours van de olympische triatlon. Er is trouwens deze week weer een grote triatlon met volgende week een ITU race als ik me niet vergis.

Terug langs de bovenkant van The Green Park, langs het mooie monument voor de Royal Air Force en  dan de training afwerken in het park waar ik begon, vandaar het kleine lusje extra.

Deze training was goed voor 13,2 km. Mooi gecontroleerd gelopen in de lage hartslagzone. Beginnen trainen op 22 juli en nu zeer tevreden dat ik hier al sta. Ik had het niet gedacht toen ik in Turkije eens 30min ging meezwemmen. Ik heb geen last van de trainingen (vorige week 7,5 u met 2x fietsen, 1x zwemmen en 4x lopen) en ik denk dat ik in de fase aangekomen ben dat het lichaam verder kan getraind worden. Maar eerst morgen een dagje rust :-)

Slukes,

плавать

aha , wat een rare titel is dat ?

плавать is russisch voor zwemmen en wordt 'plavatj' uitgesproken. 

Vandaag was de dag dat ik met veel zin voor avontuur richting zwembad in Moskou trok. Niet zomaar een zwembad, maar het olympisch zwembad van 1980. 

Het olympisch zwembad op een regenachtige dag

Dat is niet zo evident. Want je komt er enkel in mits voorlegging van een medisch certificaat dat aantoont dat je geen enge (huid)ziekten hebt.

Nadat ik dat volbracht, had ik in augustus reeds de zwemzak genomen en met certificaat bood ik me aan de deur van het zwembad. 'zakrita' stond er te lezen, hetgeen gesloten betekent. Bij navraag in het hotel bleek dat het zwembad elk jaar in augustus gesloten wordt voor de grote kuis.

Dus nu was ik er weer en dus was het zwemmen geblazen. 

Bij aankomst in het gebouw bleek dat er volgens mij weinig veranderd was sinds 1980. ik begaf me naar het loket waar alle informatie eentalig russisch is (kan ik begrijpen) dus nadat ik m'n certificaat en 300 roebel overhandigd had vroeg ik in m'n beste russisch hoeveel een kastje kost om m'n kledij in op te bergen. Het antwoord: 15u15. Dus tot zover mijn kennis van het russisch. Bleek dat ze me wilde vertellen dat ik om 15u15 binnen mocht gaan. De kastjes zijn gratis. Ik kreeg een plastieken jeton waar 115 op stond.

Daarna ging het richting kleedkamer waar je de keuze moet maken tussen die voor мужчина of женщина. Geen pictogrammekes van vrouwen en mannen, enkel letters. Op goed geluk de eerste de beste deur opengetrokken en jawel ... het was de juiste. мужчина betekent mannen en женщина betekent vrouwen. Dat ge niet vergeet he.

Daar moest ik dan mijn jeton afgeven aan een mevrouw en kreeg ik in ruil een sleutel van een kastje. Omgekleed en dan sleutel terug afgeven. De aandachtige lezer heeft gemerkt dat er inderdaad een madam in de mannenkleedkamer zit om jetons in ontvangst te nemen !

Toen pas kon ik het zwembad betreden. Hieronder de foto van het zwembad. 

Spring en schoonzwembad

Juist, goed opgemerkt weeral, het is het spring- en synchroonzwem-zwembad. 40m lang en 25 breed waardoor in de breedte banen zijn getrokken. Onder de springtoren waren de baantjeszwemmers bezig en aan de andere kant (rechts op de foto) waren een horde kinderen (ik schat ze rond de 6 jaar) bezig met artistiek van de springplank aan het springen. In de banen ervoor lagen meisjes te zwemmen. Op het eerste zicht gewoon baantjes zwemmen totdat de trainster iets riep waardoor de meisjes rugslag deden zonder hun armen uit het water te halen en met verticaal gestrekt been uit het water. Jawatte. 

Bon, mijn training dan. Ik zal ongeveer 2000m gezwommen hebben waarvan 1000m met veel aandacht voor techniek (afslag, okseltik, vingertip, drijven, ...) en dan 10x100m gewoon. Na de 5de serie heb ik dan maar besloten om eens 400m aan een stuk te zwemmen. De schwung kwam er na 200m in waardoor ik wat sneller begon te zwemmen en uiteindelijk 7min53 zwom. Niet te snel ik weet het maar ik heb nu wel een referentie om volgende keer beter te doen. En erbij gezegd dat ik ook niet vollen bak doorzwom. Allez soit, ik had er een goed gevoel bij. 
Zo de training zat er op en ikke voor zeker te zijn van de breedte dat aan de redder gaan vragen: 'skolka metr?' "25" was zijn antwoord...."Het 50m bad ligt hiernaast, in het 25m-bad zwemmen de recreanten en kinderen".

My bad.

okay.... dus daarom dat ik iedereen verschroeiend achterliet. 

50m bad

Eventjes gaan kijken (links van de meest linkse rode vlag op bovenste foto is een deur, de doorgang naar het 50m bad. En daar lag de kruim van het russische zwemmen baantjes te trekken. coaches en trainers, paddles, fins, drinkbussen , ... the whole enchilada.

Volgende keer daar dan maar he.

Daarna in het hotel nog eens wat corestability gedaan en 3km losgelopen. 

Alles goed voor 1u30 training vandaag.

Allez, Dozvidanja en tot de volgende

PS: oh ja, ter illustrate waarom het verkeer in moskou echt verschrikkelijk kan zijn qua files, nam ik 2 dagen geleden deze foto. Zoek de fout.

Planning 2014

Hier zijn we met de rudimentaire planning en ambitie voor 2014.

Bedoeling is om de volgende jaren consistent bezig te blijven en dus vooruitgang te boeken. In 2014 is het hoofddoel de Ironman van Nice. Hier is de ambitie om onder de 11u te gaan.

Om in orde te geraken voor Nice heb ik een parcours uitgestippeld langs een aantal wedstrijden om geprikkeld en gefocused te blijven. Omdat ik veel steun krijg van mijn echtgenote en kinderen vind ik dat we die wedstrijden ook een toeristisch karakter moeten hebben zodat we er allemaal van kunnen genieten.

Om te beginnen ga ik eind oktober of november ergens een 10 mile op basisconditie lopen.

In 2014 staat dit op het programma:

• 6 april: Marathon van Milaan (Parijs als back-up)
• 10 mei: 70.3 Ironman Mallorca
• 29 mei - 1 juni: klimstage Nice - Provence - Mont Ventoux
• 29 juni: Ironman Nice
• September: kwarttriatlon for fun
• Oktober: Marathon van ....? 

Momenteel ben ik ook van plan om van triatlonclub te veranderen, en heb hiervoor met Stefaan van Tritraining een fietstocht gedaan om over de aanpak en club te praten. Het nuttige aan het aangename koppelen heet dat.

Op trainingsvlak heb ik deze week reeds twee keer gefietst en vandaag een rustige 7km gelopen op de loopband in Moskou. Dat ging zeer goed. De moeilijke periode van 'opnieuw beginnen' is achter de rug. Ik voel dat het lichaam goed reageert op de training.

Morgen staat er zwemmen en lopen op het programma.

Slukes

cyclus 2, week 1: check

De eerste week van de tweede cyclus zit er weeral op. 6 trainingen gedaan, met focus op lopen. Nog steeds korte loopjes maar wel gevarieerd.
Ik begin de week met een goede temporun, waarbij het iets sneller mag gaan.
Dan doe ik een training met wat krachtsoefeningen, hetgeen deze week inhield dat ik 5 keer een helling van ongeveer 100m opliep. Gilles volgde met de fiets en deed ook een flinke training.
De derde training is een nuchterloop waarbij na een km of 5, een dosis loopscholing wordt gedaan. Dat zijn gevarieerde loopdrills over een afstand van ongeveer 30m die de looptechniek moeten verbeteren.
Tenslotte doe ik 1 lange trage loop per week waarbij ik de hartslag zo laag mogelijk hou. Vandaag ging ik voor het eerst over de 11km. Snelheid was van geen belang.
Buiten een geblokkeerde tussenribspier heb ik nog geen last van blessures, hetgeen waar ik met mijn hoger gewicht toch wel rekening moet mee houden.
Naast deze 4 looptrainingen ook 1 keer gefietst en kort gezwommen.
Ik doe ook een 3-tal keer rompstabilisatie-oefeningen die voor de loopvorm en zwemhouding moeten zorgen.

Volgende week, trainingen weer beetje opdrijven maar het blijft de bedoeling van het lichaam te laten wennen aan trainingsroutine en opbouwen aërobe basis.

Slukes,