off-season week 3 en Santa Claus

Een zeer rustige week mag ik wel zeggen. Een paar keer op de spinningbike in de fitness gezeten en wat core stability gedaan. De enkel is beter maar ik voel dat ik er niet op zou kunnen lopen (met vol vertrouwen). Best de scan van 1 december afwachten.
Ik zat de ganse week in Moskou en er was geen zwembad voorhanden in de buurt. Dus qua training zal dit hopelijk het dieptepunt zijn en kan ik vanaf nu beginnen opbouwen. Hoewel, deze nacht vertrek ik voor een tripje door China met een stop in Peking en Shanghai.
Qua luchtkwaliteit kan Moskou al tellen, maar Peking lijkt me nog ander paar mouwen.

In deze rustige week heb ik dan maar mijn training-arsenaal aan vernieuwing onderworpen. Ik maak de switch van de Polar RCX5 hartslagmeter, naar de gloednieuwe Garmin 920XT.  Hij is besteld en zou normaal mee met de Kerstman moeten komen :-)

Dan ook ineens de voorbereidingen getroffen voor een triatlonvoorbereiding met grote focus op fietsen. Liefst met power-meting. Dus de fiets wordt uitgerust met een Edge 810 GPS waardoor ik vlotter parcours zal kunnen plannen en in het begin van volgend jaar hopelijk ook de wattages kan gaan meten.

In afwachting van de Sint, de Kerstman, 3-Koningen en een vroege Paashaas... train ze :-)

Off-season week 2

Vorig weekend ben ik als toeschouwer naar de marathon van Nice-Cannes gaan zien. Een volledig uitgeregende editie maar wat een organisatie en parcours. Hij staat met stip op 1 om volgend jaar terug te doen. Een prachtige route 95% langs de zee, redelijk vlak en met veel deelnemers.

Ik ging zaterdag mijn nummer ophalen , ttz eigenlijk gewoon mijn t-shirt, want daar had ik tenslotte voor betaald. Een raar gevoel want hoewel je fysiek in orde bent, mag je helemaal niet meedoen. Je voelt je vrij snel uitgesloten.

We hebben dan het weekend toeristisch doorgebracht, met bezoekjes aan St Raphael, Monaco, Grasse en Cap Esterel. Ik pikkelde op mijn brace rond en dat  ging eigenlijk redelijk vlot. Lopen zou evenwel niet gelukt zijn, en dat zou een serieus risico inhouden voor de rest van de voorbereiding.

Daardoor ben ik willens-nillens in mijn off-season terecht gekomen. In de eerste week plat op de zetel gelegen in de gips, en deze week rustig gestart met wat core-stability oefeningen en 2 keer gefietst. Telkens een dik uurtje, 1 keer op de wegfiets en 1 keer met de MTB. Dat lukt vrij vlot met een sportbrace. Dit weekend zal ik nog een keer op een hometrainer fietsen en een keer gaan zwemmen in Londen. Zo breng ik toch redelijk actief mijn tweede week van het off-season door.

Groetjes,

Marathon des Alpes Maritimes 2014: DNS !!!

Et Voilà ……Tijdens mijn laatste 'full battle dress' rehearsal loopje eergisteren in Nederland, heb ik mijn rechtervoet vezwikt in een putje. Ik was net aan een leuk parcourtje bezig en was na 7km blij verrast te zien dat ik mijn beoogde marathon tempo haalde ver onder de hartslagzone die ik verwachtte. Ik had echt het gevoel dat ik kon blijven lopen tot …. 'krak' en wist hoe laat het was. Onmiddellijk geprobeerd recht te staan en gehoopt dat het minimaal was, maar tevergeefs. Mijn enkel was onmiddellijk dubbel zo dik en zeer pijnlijk. Steunen kon amper. Ik zag de marathon daar letterlijk en figuurlijk in het water vallen en een déjà-vu gevoel stak de kop op. Ik was namelijk al twee keer geopereerd aan beide enkels wegens het afscheuren van de enkelbanden (voetbal weet je wel). De revalidatie daarvan duurt enkele maanden.
Anja is me komen ophalen nadat ik de straatnaam en fietsknooppunt in de buurt kon vermelden, met dank aan de GPS en aan het feit dat ik altijd een telefoon meeneem als ik ga lopen.

Gisteren foto's genomen van de enkel op de spoed en daarna werd de enkel direct vastgezet met gips. Donderdag volgt een CT-scan om breuken uit te sluiten. Hetgeen nu wel anders is, is dat men niet meer spreekt van een ingreep, hoewel de symptomen identiek zijn.Vroeger werd er ook geen CT-scan genomen maar baseerde men zich blijkbaar enkel op de röntgen foto's.

De orthopedisch chirurg van de spoedafdeling (zelf marathonien met meer dan 40 marathons op de teller) zag het allemaal niet al te somber in. Afwachten wat er donderdag gebeurt, maar als het redelijk is zou ik met een brace mogen stappen. Hij sprak zelfs dat er nog mooie marathons in december georganiseerd worden. Daar hou ik me dan even aan vast. Hoewel ik voor mezelf wel uitmaakt dat ik dat beter niet nastreef.

Het is een dubbel gevoel: enerzijds is het echt balen om niet te kunnen meedoen volgende zondag en anderzijds kan ik wel terugkijken op een geslaagde voorbereiding. Ik sta conditioneel waar ik wou staan, iets wat zeer moeilijk zou kunnen worden verkregen zonder de doelstelling van een marathon te lopen. Ik ging na de marathon een weekje rust nemen om dan de specifieke triatlon training aan te vatten met een focus op fietsen. Dat weekje zal ik nu al nemen en hopen dat ik met een sportbrace kan beginnen fietsen volgende week. Lopen zal afhangen van wat de dokter donderdag weet te vertellen.

Ondertussen ook eens werk maken van een triatlonclub voor volgend jaar. 1 met een goede sportverzekering ;-)

Nog even deze foto ter motivatie::