We zijn een goede 15 minuten verwijderd van de luchthaven JFK in New York. We dalen naar 10.000 voet als Isabella, onze stewardess voor deze vlucht de cockpit binnenkomt. 'Captain, ruiken jullie ook die verbrande lucht?' vraagt ze. Net op het moment mijn collega een grapje wil maken en vraagt of ze misschien de koffie heeft laten aanbranden, vult de cockpit zich vanachter mijn stoel met dikke grijze rook. A pilot's worst nightmare. Uit statistieken is gebleken dat de gemiddelde overlevingsperiode met rook/brand aan boord slechts 15 minuten is. Geen tijd te verliezen dus. De bron van de rook lijkt elektrisch van aard te zijn, we zetten onze zuurstofmaskers en 'smoke goggles' op en roepen New York control op met de melding ' mayday mayday mayday' . Checklists worden uitgevoerd en de helft van de elektrische voorziening wordt uitgezet, hetgeen ervoor zorgt dat we zonder flaps moeten landen en zonder de helft van de instrumenten. Het heeft effect want de rook mindert. We krijgen prioriteit in JFK en landen terwijl de hulpdiensten standby staan. De landing gebeurt zonder problemen en we komen op de startbaan tot stilstand.
'Prima jongens' hoor ik van achter mijn stoel. Het is John, onze sim-instructor die voor de gelegenheid ook de identiteit van Isabella aannam voor deze levensechte oefening. Ik ben namelijk in Burgess Hill , engeland voor mijn 6 maandelijkse training en examen in de simulator. Maandag doe ik een examen dat zal beslissen of ik de volgende 6 maanden mijn beroep mag uitoefenen. Verschillende noodscenarios passeren de revue zodat ze op een ordelijke manier kunnen aangepakt worden mochten ze zich in het echte leven voordoen.
Een beetje druk dus de laatste dagen.
Qua training blijf ik consistent bezig en ken ik nu al enkele weken met slechts 1 rustdag per week. De echte voorbereiding of start van de training begint nu maandag. Morgen zal ik van de coach mijn paaketje van eerste trainingen krijgen. Vorige week deed ik reeds een lactaattest, die me de juiste hartslagzones moet opleveren. Het bleek dat ik toch te snel trainde, of te traag. Het is maar hoe je het bekijkt :-) te snel voor extensief, te traag voor intensief. Ik kreeg dus huiswerk mee en dat is om een maand het zeer rustig qua intensiteit te doen zonder naar de snelheid te kijken. Ik ga dus brede fundamenten leggen. Speed is icing on the cake, but I don't have a cake yet !
Benieuwd dus wat de de coach voor me in petto heeft. Ik ben alvast klaar voor deeche start van mijn Ironman Nice training :-)
Slukes
'Prima jongens' hoor ik van achter mijn stoel. Het is John, onze sim-instructor die voor de gelegenheid ook de identiteit van Isabella aannam voor deze levensechte oefening. Ik ben namelijk in Burgess Hill , engeland voor mijn 6 maandelijkse training en examen in de simulator. Maandag doe ik een examen dat zal beslissen of ik de volgende 6 maanden mijn beroep mag uitoefenen. Verschillende noodscenarios passeren de revue zodat ze op een ordelijke manier kunnen aangepakt worden mochten ze zich in het echte leven voordoen.
Een beetje druk dus de laatste dagen.
Qua training blijf ik consistent bezig en ken ik nu al enkele weken met slechts 1 rustdag per week. De echte voorbereiding of start van de training begint nu maandag. Morgen zal ik van de coach mijn paaketje van eerste trainingen krijgen. Vorige week deed ik reeds een lactaattest, die me de juiste hartslagzones moet opleveren. Het bleek dat ik toch te snel trainde, of te traag. Het is maar hoe je het bekijkt :-) te snel voor extensief, te traag voor intensief. Ik kreeg dus huiswerk mee en dat is om een maand het zeer rustig qua intensiteit te doen zonder naar de snelheid te kijken. Ik ga dus brede fundamenten leggen. Speed is icing on the cake, but I don't have a cake yet !
Benieuwd dus wat de de coach voor me in petto heeft. Ik ben alvast klaar voor deeche start van mijn Ironman Nice training :-)
Slukes
Je weet er de spanning in te houden, het leek net echt dat thrillerverhaal :-)
BeantwoordenVerwijderen