maandag 20 oktober 2014

10k test: ontgoocheling en avontuur

Men's best successes come after their disappointments
- Henry Ward Beecher

Gisteren stond de eerste test sinds ik terug beginnen trainen ben op het programma. Zo goed en snel mogelijk 10km proberen te lopen.

De omstandigheden waarin de test zou verlopen waren goed: ik ben in Tel Aviv en in het Gordon Park kan je ongehinderd op mooie wegen lopen. Enig nadeel gisteren, drukkend warm want net voor een onweer.

Op basis van mijn vorige trainingen zou ik in staat moeten zijn om op basisconditie rond de 48 minuten te lopen. Niet heel snel maar na een lange periode zonder training en 10 kilo boven wedstrijdgewicht zou dat degelijk zijn.

Het draaide anders uit. Na een opwarming van 2 km begon ik eraan. Het plan was om 6 km heen en dan 4 km terug te lopen zodat ik erna nog wat kon uitlopen richting hotel. Het begin was snel, veel te snel om goed te zijn. Door de  warmte (bijna 30 graden) was het echt moeilijk om die snelheid vol te houden (3km in 13min20 en 5km in 23min40). Hartslag ging al snel boven de 170. Dat zou een kleine 50 minuten volledig in weerstand lopen zijn. Het tweede deel moest ik dus de snelheid laten zakken. Het was zelfs mentaal moeilijk om de volledige afstand uit te lopen. Ik was simpelweg veel te snel gestart waardoor de hartslag te vroeg de hoogte inging. Dom. Ik deed toch verder met het idee om toch een eerste referentiewaarde te hebben voor de komende maanden. Eindtijd voor de 10km was 51min10. Ver beneden de verwachtingen en dus een ontgoocheling.

Ik was echt heel diep gegaan om volledig verzuurd de 10k uit te doen. Hartslag ging uiteindelijk naar 100% (180). Ik moest even bekomen op een bankje in het park. Toen zag ik dit:


Geef toe dat zie je niet in elk park in Belgiƫ :-)

Na dit ornitologisch intermezzo brak de hel los, want het aangekondigde onweer bleek eerder een zondvloed. Mijn tactiek om 6km heen te lopen en 4 terug, brak me nu zuur op want ik was nu 3km verwijderd van het hotel. Bovendien was ik al zeiknat van de test en schuilen was dus geen optie om geen verkoudheid op te doen. Dus lopen geblazen. De verzuurde spieren terug in gang getrokken en weg waren we.


Ineens geeft mijn polar 'Check GPS sensor' aan. Had ik blijkbaar mijn externe GPS sensor bij de vogeltjes laten liggen :-). 500m terug door de gietende regen. 
Zo is trainen altijd een beetje avontuur.
Toen viel het me op dat ik toch weer vrij vlot 5'30" kon lopen, dus mijn recuperatie-vermogen is degelijk. En moet ik de ontgoocheling toch een beetje plaatsen.

De testwaarde laat toe om een voorspelling te doen wat de beoogde marathontijd kan zijn. Dat doe je door een recente tijd op 5 of 10km in te voeren in een calculator. Bv de McMillan Run Calculator. Uit die berekening komt dat ik op basis van mijn 5k tijd 3u50 zou moeten kunnen, en op basis van de 10k net onder de 4u zou blijven. Andere calculators op het web zijn optimistischer en laten  uitschijnen dat 3u50 mogelijk zou zijn.

Met een degelijke pacing strategie, en voedingsplan zet ik mijn marathon-doel voor Nice-CAnnes op 3u55. Hoe die pacing strategie er  zal uitzien en andere ornithologische informatie lees je in een volgende post :-)









Geen opmerkingen:

Een reactie posten